Na inspanning moet je ontspannen, het klinkt heel simpel, maar soms blijkt dit een hele uitdaging. Als de balans niet goed is, ervaren we stressklachten. Als we niet tijdig aan ons herstel gaan werken, gaan we roofbouw plegen. Dat kan zich bij aanvang uiten in wat prikkelbaar gedrag, vermoeidheid, concentratieproblemen. Als we te lang met die situatie doorgaan, dan komen we uiteindelijk in een hardnekkige, chronische toestand van lichamelijke en psychische klachten die we burn-out noemen. Over het algemeen heeft zo een situatie minimaal een half jaar, maar vaak al veel langer geduurd. Kenmerkend voor een burn-out is emotionele uitputting, cognitief disfunctioneren, vermoeidheid, distantie tot het werk

​

Bij burn-out is stap één het stoppen van de roofbouw en werken aan herstel. Zodra het eerste (psychofysiologische) herstel er is, gaan wij, net zoals bij de (gewone) stressklachten, werken aan een gezonde balans door inzichtgevende gesprekken. 

 

Werken aan herstel, na het werk, maar ook herstel tijdens het werk.  Welke werkstressoren spelen er een rol?  Wat kan daaraan veranderen? Welke gevoelens of gedachten spelen daarbij een rol? Hoe kun je anders om gaan met belemmerende overtuigingen of gedachten? Wat zijn de taakeisen? En hoe staat het met de werkhulpbronnen? Gebaseerd op wetenschappelijke kennis en -inzichten maak je een eigen plan van aanpak om alternatieven voor bepaald gedrag je eigen te maken, coping strategieën toe te passen,  je grenzen te bewaken en je leert hoe je herstelt na inspanning en hoe je werkstress in het vervolg kunt voorkomen.